Oh nee..

Shit, hoelaat is het? Wakker worden met deze gedachte vind ik erg onprettig en ik denk zelf dat ik niet de enige ben. Half acht, nog een half uur om op mijn werk te komen. Snel overeind springen is de meest gepaste reactie maar de knallende koppijn laat het niet toe.. Één been pfff, nog één been argg.. Terwijl ik mijn best doe zachtjes de gang op te schuifelen val ik over een bezem en tik daardoor gelijk de deur naar de keuken open.

WOW! Oooww jaaa! We hebben gister mijn verjaardag gevierd.

Wat begon als een tamelijk suffe avond waarop we het niet eens konden worden over de gezelschapsspelletjes is geeindigd in een nog veel grotere maar in ieder geval grappigere catastrofe..
Na een paar biertje bedachten wij dat het veel leuker zou zijn, om zelf een spelletje te verzinnen met spullen die we toch al in huis hadden. Torens bouwen! Iedereen begon met 10 punten, omstebeurt moesten we met iets uit één van de kamers de toren verhogen, viel de toren om verloor je één punt. Het opruimen van alle gevallen artikelen leek ons overbodig die avond..

Vervolgens heben we onszelf verwerkt in deze toren en ons als echte kerstbomen versierd en ingepakt. Wederom met eigenlijk alles wat we konden vinden.

Het idee om met een matras van de trap af te glijden kon gelukkig niet tot uitvoering worden gebracht bij gebrek aan een passend matras.. Maar op het moment zelf hebben we wel echt alles op alles gezet om er ergens eentje vandaan te toveren.

Dansen op een biertafel, Chillen in een lege garage en natuurlijk het salsa dansen mogen absoluut niet in de vergetelheid raken. Gelukkig hebben we het gat in het hoofd van Joost om ons aan het salsadansen te herinneren. En eigenlijk alle andere activiteiten hadden sporen achter gelaten over de gehele keukenvloer..

Geweldig, kan ik ondanks de hoofdpijn en het slaaptekort toch nog met een grote glimlach aan mijn werkdag beginnen. Op naar de receptie dan maar!