From Paris with Rum

From paris with rum

Donderdagavond, nog twee nachtjes slapen, dacht ik en dan naar Parijs. Maar eerst een borreltje drinken in Macon. Hup, vooruit! Om alvast warm te lopen. Alleen liepen joost en ik niet warm voor Parijs, maar heet! Waarom zouden we niet gelijk gaan! Daar waren een aantal argumenten tegen te bedenken, we zouden de tickets om moeten zetten en die hadden parcival en rina, we zouden willen weten of Mark en Jeremy al mee wilde en overleg was sowieso wel op zijn plaats.
We hebben ze maar niet wakker gebeld en besloten er de volgende dag met onze derde musketier over te praten.

En ook hij was voorstander van a la minute vertrekken. Mooi! Helaas ging het plan om de tickets om te zetten niet door. Nieuwe tickets voor dezelfde dag waren wat aan de prijzige kant en Joost zijn vliegtuig voorstel was snel van de baan. Kut! Geen nachtelijk Parijs voor ons!
Tenzij, we van de doos van onze wijnvoorraad een bordje knutselen en met eenfles bacardi als hoofdbagage zouden gaan liften. En je raad het al, zo geschiedde het!

Een vlugge blik op de site met lifttips, een voedzame maaltijd bij macdonalds en onze duimen konden omhoog. De eerste voorbijgangers deden dit ook vrolijk terug, of schertsend zoals dat volgens de eerdergenoemde website ook bedoeld kon zijn. Maar we mochten niet klagen, binnen tien minuten mochten we instappen bij een charmante zakenman in een prachtige auto.Voor de eerste zestig tot tachtig kilometer zaten we gebakken. En ondanks zijn overmatige interesse in alle electronische apparatuur in de auto voelde ik me ontzettend veilig.
Nog even samen op de foto en op zoek naar de volgende helper.

Ineens werd het allemaal iets spannender, terug gaan was namelijk echt geen optie meer. Tolwegen oversteken schijnt namelijk niet zo wijs te zijn.

Nog veel spannender werd het toen we een volgende lift hadden gevonden, sterker nog, ik was doosbang. Niet zozeer omdat het een vrij onvriendelijk ogende litouwer was, meer omdat hij volgens eigen zeggen drie nachten niet geslapen gehad en hij nu van plan was om zo`n vierhonderd kilometer in twee uur af te leggen. Wij hebben ons dan ook weer af laten zetten. Ik denk dat als hij het gehaald heeft,
dit hem ook nog binnen gepland tijdsbestek is gelukt.
Blij vluchtten we de auto uit bij het tankstation, snelle excuses, een groet en weer naar de oprit.
Aanzienlijk minder autos vergeleken met de vorige opstapplaatsen,
maar na drie kwartier was er gelukkig weer een keurige man die het wel gezellig leek om drie lifters mee te nemen tot aan Parijs.
De gezelligheid moet hem zijn tegen gevallen, want we zijn vrij snel in slaap gevallen. Wat wil je ook anders met zulke luxe zittingen!?

Oké ik begin te begrijpen dat ik op moet schieten om jullie aandacht erbij te houden, maar het was ook zo`n indrukwekkend weekend!

Yes, toen ik mijn ogen opende stonden we in de file, en ja dat was echt een yes waard! we hadden namelijk uitzicht op de prachtig verlichtte Eiffeltoren! Uitstappen! Te voet ben je namelijk echt veel sneller in Parijs!

Ik ben met wijd gesperde ogen en open mond achter de jongens aangesukkeld de metro in. WOW, wat is alles hier groot, en jeetje wat is het hier druk. De mensen die de omgeving van de camping hebben gezien moeten enigszins begrijpen hoe giga groot het verschil was.

Verder was ik vooral apetrots. Het liften leek een van mijn `gedoemd-te-mislukken' plannen te zijn, maar het heeft ons in iets meer dan 5 uur tijd naar Parijs geholpen!

Gelukkig is Joost een goede gids in Parijs en waren we snel bij het Gare de Lyon om daar in de buurt een hotel te gaan zoeken, dat scheelt de volgende dag meters als we de rest op halen. Over ongeveer twaalf uur zouden Parcival Rina en Jeremy daar verschijnen om de zaterdag met ons Parijs by day te gaan verkennen. Maar dat was nog ver weg, en daar hebben we verder dan ook (net te) weinig bij stil gestaan.

Z.O.Z.