J'ai laissé..

Voor uit kijken is over het algemeen iets wat ik weinig, misschien te weinig doe, maar nu vraag ik mij regelmatig af hoe het er straks uit gaat zien..

Mijn collega's vertrekken langzaam maar zeker allemaal naar Nederland. Ook Mark en Joost waarmee ik op dit moment het appartement deel zullen straks weer voor een aantal maanden naar Nederland gaan. Wat ga ik doen? Wie ga ik ontmoeten? Het voelt als een avontuur en ondanks dat ik nog iedere dag van het campingleven geniet mag het van mij wel zover zijn. Laat maar komen die koude, eenzame winter! Oké, dat is niet helemaal waar. Ik heb nog een aantal voorbereidingen te treffen!

Gewapend met mijn CV en een heleboel zenuwen ben ik al meermaals op pad geweest om bedrijven ervan te overtuigen dat het best leuk en ontzettend handig kan zijn om mij (half Franssprekende, tijdelijke kracht) aan te nemen. Er werden weinig concrete successen geboekt. Totdat..

Gisteren was een goede dag, relaxt wakker geworden in gezelschap van Mark aan onze keukentafel. (lees: Biertafel met piepende banken) De koffietijd nog even mee gepakt en toen weer op pad gegaan. Een auberge in St. Oyen was mijn eerste pitstop, op aanraden van Parcival, mijn huidige werkgever. Yes, nadat ik via het raam naar binnen heb geroepen dat ik op zoek ben naar werk laat de eigenaar mij binnen.
Het gezellig ingedeelde restaurant en terras, een kaart die te begrijpen is voor deze migrant en een ontzettende vriendelijke man maken dat ik mij gelijk op mijn gemak voel. En blijkbaar maak ik een goede indruk! Aanstaande vrijdag ga ik een dagje proefdraaien als serveerster, ik hoop ontzettend dat het iets wordt, duimen jullie voor me?

Dit goede nieuws kan ik natuurlijk niet voor me houden en omdat ik toch benieuwd ben naar moeders vakantie besluit ik haar even te bellen. Slechte verbinding, handsfree.. Ze zijn onderweg. 'Onderweg naar grmodje g jreo..' 'Sorry, ik versta er niks van!' Na ongeveer zes keer de herhaling te beluisteren snap ik dat de dag alleen maar beter wordt. Ze zijn onderweg hier naar toe!!

Voor foto's van het afgelopen seizoen verwijs ik even naar de website: www.rivesdusoleil.com. Vinden via: activiteiten> Kinderanimatie, maar ook onder het kopje: nieuws, nieuwsbulletin en fotogalerie staan een boel foto's van alle leuke momenten en herinneringen.

Niet geheel onbelangrijk is de uitleg voor mijn weinige contact en mijn uitstellen van rendez vous met mensen van thuis. Dit moment verandert er een heleboel voor mij. De keuze om hier te blijven is voor mij meer dan het verlengen van mijn vakantiebaantje. Ik hoop hiermee te bereiken dat ik anders tegen dingen aan ga kijken, dat ik kan blijven wie ik hier ben en vooral dat ik rust vind en tevreden ben over wie ik ben en wat ik doe. Dat klinkt denk ik wel begrijpelijk. Totaal onbegrijpelijk?: 'kom eens kijken!'..

Onaardig en of egoïstisch? Misschien.. Maar voor mij is dit het beste!

Liefs